kendini ağlamamak için tutmak nasıl bir şey acaba. yani için ağlarken dışarıdaki insanlara demir gibi sağlam durmak, kimseye belli etmemek. ben bunu hiç başaramadım. bu yüzden böyle insanlara hayranım. ben her olaya mız mızlanıp hemen ağlarım. göz yaşlarım hemen hazır. herhalde çok gözyaşım var.''hadiii şimdi akıyoruzzz''demeden duramıyorlar. en kötüsü de ağlamamak için kendimi tutmam. böyle boğazınız öyle bir yanar ki hatta oradan bir et koparıyorlar sanırsınız .o kadar acır. genelde o durum eşimin ve babamın yanında olur. sağlam durmak isterim ama sonuç aynı. sezen aksu doğru demiş ''gözyaşları sebepsiz akmamalı'' gerçi benim hep bir sebebim oluyor. yoksa da uydururum. bu konu benim en büyük yaram. aslında gülmek ne kadar doğal, ağlamak neden zayıflık bilmem. sonuçta ikisi de duyguyla ilgili. ağlayınca insanlar bir bakıyor, gülünce kimsenin baktığı yok .gerçi gülme sesinin yüksekliğine bağlı. ağlamak yoook ,gülmek var. desem de olmuyor. eğer birde kalabalık ortamda ağladıysan bir kaç kere ve ağzından da duygusal olduğunu kaçırdıysan vay haline. en ufak bir noktada çaaattt ağlayacak şimdi derler. bunu hiç anlamam ya arkadaş göz benim gözyaşı benim bırak istediğim yerde istediğimi yapayım niye bunu zayıflık olarak görüyorsun.
okula başladığım haftalarla bir öğretmen arkadaşla tartışmam oldu ki hiç tartışamam. o da olmadık konudan ama beni yok saymasına kızmıştım. laf uzadı bana siz komplekse girmişsiniz dedi anaaa o an ağlayacam ama beni öyle görmesin diye tamam ben daha fazla konuşmak istemediğimi söyledim. sırf ağladığımı görmesin diye söyledim. o da yanlış anladmış'' benle muhatap olmak istemiyorum ''dedin dedi. sonra barıştığımızda( belli bir süre konuşmadık). işte ağlayamamak yada göstermemek insanlara yanlış aksettire biliyor. Bazen de çok gülünce sonu ağlayarak bitiyor. valla çok ilginç çok gülüyorum bu sefer gözyaşları, gülerken akıyor vee hüüü diye bir neden bulup ağlıyorum YOK ARTIK! diyeceksiniz ama durum bu kadar vahim:) bu problemi kızım büyüyene kadar halletmem lazım. ona iyi bir model olmak için. yoksa dünya ikinci bir Sinem'e dayanamaz:)üniversite yıllığımda bir arkadaşım benim hakkımda ''tam bir dert ortağıdır, derdini anlat başlar ağlamaya, onu susturacağım derken, derdini unutursun'' diye yazmış.( başka açıdan ben.) ama şimdi o kadar değilim daha güçlendim. bakın ben hala ağlamanın zayıflık olduğunu söylüyorum. madem şikâyetçiyim neden savunmuyorum. sadece deniyorum belki ben gibi düşünen biri çıkar. ağlayamamakta kötü aslında, çünkü ağlayamayınca sinirli oluyorsunuz. yoksa bu benim için bahane mi? ayy çok kasvetli bir konu oldu. bu konun üzerine gitmezsem bu böyle gider bu yüzden bu zaafımla dalga geçmem ve aşmam lazım.bu yüzden bu konuda daha çok yazı yazarım EYVAHHH(dediniz demii şaka şaka yazmıyacağım)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder