yağmur

yağmur yağıyor dışarda. yağmuru hep sevdim iliklerime kadar ıslandığımda bile. kokusunu, sesini, serinliğini, hiddetli zamnlarını ve hissettirdiklerini hep sevdim. ama bir haziran gecesi aniden başlayan ve sesi giderek yükselen yağmurun tadı da bir başka oluyor. içimden konuşurum "yağmuru seviyorum" diye ve sonra aklıma yağmurla ilgili şarkılar geliverir. şebnemden: beni sevmezsen yağmurları sev, bulutlar ağlasın sen gül güneş doğsun yeniden. vegadan: yağmurlar yağdğında biri geçerken yanından ellerine tutunur, yağmurlar durduğunda biri kaybolur aniden, bilerek unutulur, unutulur. (çok severim bu şarkıyı. şarkının adı "uçları kırık" -dileğini tutmuş sayar sonsuzdan geri- ne dokunaklı) bir diğer yağmur şarkısı da :) sinemden yaz yağmuru. adını ne zaman ansam yağmur yağar buralara.
sizleri ince ince çiseleyen yaz yağmuru gibi kırgın bir şarkıyla başbaşa bırakıyorum. kendi yağmurunuzu yağdırmak serbest. hem belki gözlerinizin camını silip dünyayı daha net görebilirsiniz de :)